......................

வியக்க வைக்கும் விதத்தில் வித்தியாசமான கதைக்களங்களுடன் சில புதிய இளம் இயக்குனர்கள் வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். அந்த வரிசையில் புதிதாக வந்திருப்பவர் இப்படத்தின் இயக்குனர் ஸ்ரீகணேஷ்.

அட, இப்படி கூட ஒரு கதையை உருவாக்க முடியுமா என்ற விதத்தில் ஒரு பரபரப்பான த்ரில்லரில் நடுத்தரக் குடும்பத்து தலைவர் ஒருவரின் உணர்வை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்.

சப்-இன்ஸ்பெக்டராக இருக்கும் வெற்றி, அவருக்கு அளிக்கப்பட்ட துப்பாக்கி ஒன்றை பிக்-பாக்கெட் திருடன் ஒருவனிடம் பறி கொடுக்கிறார். அதனால், காவல் துறையிலிருந்து சஸ்பென்ட் செய்யப்படுகிறார். காணாமல் போன அந்த துப்பாக்கியைத் தேட ஆரம்பிக்கிறார் வெற்றி. ஒரு வங்கிக் கொள்ளை மற்றும் கொலையில் அந்தத் துப்பாக்கி பயன்படுத்தப்படுகிறது. அந்த வழக்கை விசாரிக்கும் வேலை நாசரிடம் ஒப்படைக்கப்படுகிறது. அவர் தீவிர விசாரணையில் இறங்குகிறார். கூடவே, வெற்றியையும் தன்னுடன் வைத்துக் கொள்கிறார். அடுத்தடுத்து மேலும் சில கொலைகள் நடக்க நாசரும், வெற்றியும் செய்வதறியாது திகைக்கிறார்கள். துப்பாக்கியை வைத்துக் கொண்டு அந்தக் கொலைகளை செய்பவனை அவர்கள் கண்டு பிடித்தார்களா இல்லையா என்பதுதான் படத்தின் மீதிக் கதை.

அறிமுக நாயகன் வெற்றி முதல் படத்திலேயே முத்திரை பதிக்கிறார். கொஞ்சம் கடுகடுப்பான முகத்துடன் அந்தக் கதாபாத்திரமாகவே இருக்கிறார். செய்யாத கொலைக்காக சிறுவர் சீர்திருத்தப் பள்ளியில் வளர்ந்தவர், காவல் நிலையத்திலும் மற்ற யாருடனும் அதிகம் பழகாதவர் என தன் கதாபாத்திரத்தை உணர்ந்து நடித்திருக்கிறார். துப்பாக்கியைப் பறிகொடுத்த பின் அவரிடம் காணப்படும் பரிதவிப்பு இயல்பாக அமைந்துள்ளது.

விசாரணை அதிகாரியாக நாசர். இம்மாதிரியான கதாபாத்திரத்தில் நடிப்பதற்கு அவருக்கு சொல்லித் தரவா வேண்டும்.

எம்.எஸ்.பாஸ்கரை இப்படி ஒரு கதாபாத்திரத்தில் பார்ப்பது ஆச்சரியத்திலும் ஆச்சரியம். பெற்ற பிள்ளைகளும் மதிக்காமல், வேலை செய்த இடத்திலும் மதிக்காமல், பணத்தைக் கடனாகக் கூட வாங்க முடியாமல் அவர் தேர்ந்தெடுக்கும் வழி அதிர்ச்சியாக உள்ளது. வில்லத்தனமான கதாபாத்திரத்திலும் தன்னால் நடிக்க முடியும் என நிரூபித்திருக்கிறார்.

அபர்னா பாலமுரளி படத்தின் நாயகி. ஒரு பரபரப்பான ஆக்ஷன் கதையில் அவருடைய காதலுக்கு அதிக இடமில்லை.

படத்தின் நீளத்தை இன்னும் குறைத்திருக்கலாம். குறிப்பாக ஹோட்டலில் வெற்றியும், எம்.எஸ்.பாஸ்கரும் சந்தித்துப் பேசும் காட்சி நீளமோ நீளம்.

அறிமுக இயக்குனரும், அறிமுக நடிகரும் இணைந்து ஒரு நிறைவான படத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார்கள்.

30 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக இளைஞர்கள் எதிர்பார்க்கும் படங்களைக் கொடுக்கும் இயக்குனராக ஒருவர் இருக்கிறார் என்பது சாதாரண விஷயமல்ல.

‘மௌன ராகம்’ காலத்திலிருந்து இன்று ‘காற்று வெளியிடை’ காலம் வரைக்கும் அன்று முதல் இன்று வரை இளைஞர்கள் மணிரத்னம் படங்களுக்காக காத்திருக்கிறார்கள் என்பது ஒரு இயக்குனருக்குக் கிடைத்த வெற்றி.

எப்படி எல்லா காலத்திலும் இளைஞர்களின் ரசனைகளைப் புரிந்து கொண்டு இளமையுடன் ஒரு படத்தைக் கொடுக்க முடியும் என பல இயக்குனர்களே அவரைப் பார்த்து வியந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

அப்படிப்பட்ட ஒரு இயக்குனரிடமிருந்து வெளிவந்துள்ள படம்தான் ‘காற்று வெளியிடை’.

மற்ற இயக்குனர்கள் சொல்லும் காதலுக்கும் மணிரத்னம் சொல்லும் காதலுக்கும் நிறைய வித்தியாசம் உண்டு. இந்தப் படத்திலும் காதல்தான் நீக்கமற நிறைந்திருக்கிறது.

வழக்கம் போல காதல், அதன் பின் மோதல் என தனது பாணியிலான படத்தைத்தான் கொடுத்திருக்கிறார் மணிரத்னம். இருந்தாலும் அவருடைய முந்தைய காதல் படங்களுடன் ஒப்பிடும் போது இந்தக் ‘காற்று வெளியிடை’யில் ஒரு இடைவெளி இருக்கத்தான் செய்கிறது.

சண்டை விமான பைலட்டாக ஸ்ரீநகரில் இருக்கிறார் கார்த்தி. அதே ஊர் மருத்துமனைக்கு டாக்டராக வருகிறார் அதிதி ராவ் ஹைதரி. அதிதியைப் பார்த்ததும் கார்த்திக்குக் காதல். வழக்கம் போல அதிதி முதலில் மறுத்து பின் அவரும் காதலில் விழுகிறார். இருந்தாலும் கொஞ்சம் ஆணாதிக்க மனோபாவம் கொண்ட கார்த்தியை அதிதிக்கு அடிக்கடி பிடிக்காமல் போகிறது. ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் கார்த்தி தனக்கு சரிப்பட்டு வர மாட்டார் என நினைத்து இருவரும் பிரிந்துவிடலாம் என்று அதிதி சென்று விடுகிறார். கார்த்தி கார்கில் போரில் ஈடுபட்டு, பாகிஸ்தான் வீரர்களிடம் சிக்கி போர்க் கைதியாக பாகிஸ்தான் சிறைக்குள் அடைபடுகிறார். கார்த்தி சிறையிலிருந்து வெளியில் வந்தாரா, பிரிந்து போன தன் காதலியுடன் சேர்ந்தாரா இல்லையா என்பதுதான் படத்தின் மீதிக் கதை.

காஷ்மீர், ராணும், காதல் என்றதும் மீண்டும் ஒரு ‘ரோஜா’ ஞாபகம் வந்து போவதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. ‘ரோஜா’வில் அரவிந்த்சாமிக்கும், மதுபாலாவுக்கும் இடையில் திருமணத்திற்குப் பிறகு வரும் காதல் நம்மை அவர்களுடன் பயணிக்க வைத்தது. ஆனால், இந்த ‘காற்று வெளியிடை’யில் ஏனோ, விட்ட குறை தொட்ட குறையாக இருக்கிறது.

மீசை இல்லாமல் அப்படியே ஹிந்தி ஹீரோ போலவே இருக்கிறார் கார்த்தி. ‘சுருக்’கென வரும் கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அதிதியிடம் சண்டை போடுவதும், பின் தன் தவறை உணர்ந்து பணிந்து போவதும் என காட்சிக்குக் காட்சி கலக்குகிறார். குறிப்பாகப் பாடல் காட்சிகளில் தனி உத்வேகத்துடன் பார்க்கிறார், நடக்கிறார், நடனமாடுகிறார். இந்த அளவிற்கு ஒரு ஸ்டைலிஷான கார்த்தியை இதுவரை பார்த்திருக்க முடியாது என தாராளமாகச் சொல்லலாம். சந்தேகமேயில்லாமல் கார்த்தியின் குறிப்பிடத்தக்க படங்களின் பட்டியலில் இந்த ‘காற்று வெளியிடை’யும் நிச்சயம் இடம் பிடிக்கும்.

அதிதி ராவ் ஹைதரி, எப்போதோ தமிழ்ப் படத்தில் நடித்தவர். நீண்ட இடைவெளிக்குப் பின் இந்தப் படம் மூலம் ரீ என்ட்ரி ஆகிறார். நடிப்பில் எந்தக் குறையும் வைக்கவில்லை. ஆனால், நமக்குத்தான் வழக்கமான மணிரத்னம் பட ஹீரோயின் போல தெரிய மாட்டேன் என்கிறது. ‘மௌன ராகம் – ரேவதி’, ‘அக்னி நட்சத்திரம் – அமலா’, ‘ரோஜா – மதுபாலா’, ‘இருவர் – ஐஸ்வர்யா ராய்’, ‘அலைபாயுதே – ஷாலினி’, ‘ஓ காதல் கண்மணி – நித்யா மேனன்’ ஆகியோரைப் பார்த்த நமக்கு அதிதி ராவ் அந்நியமாகவே தெரிகறார். இன்னும் இளமையான நாயகி கிடைக்கவில்லையா மணி சார்ஸ???.

ஆர்.ஜே.பாலாஜி, மணிரத்னம் படத்தில் நானும் நடித்திருக்கிறேன் என அடுத்து தரப் போகும் பேட்டிகளில் சொல்லிக் கொள்ளலாம். மற்ற நடிகர்கள் என்ற பட்டியலில் படத்தில் யாரையும் குறிப்பிட்டுச் சொல்ல முடியாது. படம் முழுவதும் இடைவெளி இல்லாமல் காட்சிக்குக் காட்சி, கார்த்தி, அதிதி மட்டுமே இருக்கிறார்கள்.

படத்தின் மிகப் பெரும் பலமே ரவிவர்மனின் ஒளிப்பதிவுதான். இமயமலை அழகையும், காஷ்மீர் அழகையும், ஏன் பாகிஸ்தான் என்று அவர்கள் காட்டும் பகுதியும் கூட அவரது ஒளிப்பதிவில் அழகாகவே தெரிகிறது.

அடுத்து ஏ.ஆர்.ரகுமான், மற்ற இயக்குனர்களுக்கு எப்படியோ, மணிரத்னத்திற்கு மட்டும் காலம் கடந்தும் நிற்கும் எவர்கிரீன் பாடல்களைப் போட்டுக் கொடுத்து விடுவார்.

மணிரத்னத்தின் படங்களை வரிசைப்படுத்தச் சொன்னால் பல படங்களைப் பட்டியலிடுவார்கள். அந்தப் பட்டியலில் இதற்கு முன் இடம் பிடித்துள்ள படங்களுடன் இந்தப் படம் போட்டி போட முடியாது.

இருந்தாலும் மணிரத்னம் படம் என்றால் கண்டிப்பாகப் பார்ப்பேன் என்று சொல்லும் ரசிகர்களுக்கு இந்தப் படம் ஏமாற்றத்தைத் தராது.